domingo, 7 de marzo de 2010

MARATÓN DE BARCELONA 2010

Bueno, después de mucho tiempo sin escribir en mi blog, un poco por mandra y un poco por falta de tiempo, voy a volver a la carga con mis batallas de estrenos y competiciones.

La verdad es que desde la última entrada que hice, por allí Noviembre, he seguido entrenando de cara a mi día D de este año, el Ironman de Frankfurt.
Por culpa de este invierno tan frío y mojado que estamos teniendo, me he dedicado un poco mas a entrenar la carrera a pie que la bici. De hecho se ha notado ya que he mejorado mi marca tanto en media maratón como en maratón. Espero que esta ya sea la Última semana de frío y lluvia y pueda salir a entrenar mas la bici, que por ahora la tengo un poco pez!!!

Pues a lo que iba. Hoy a sido la Maratón de Barcelona. Llegaba con buenas piernas, todo y no descansar ni un dia en 2 semanas y ayer saliendo 3h en bici. El día acompañaba, no hacia calor, todo lo contrario, y a primera hora parecía que saldría el sol. Como siempre, me acompañaba Roger en carrera, y nuestras mujeres en la "grada" animándonos por varios puntos de la ciudad. Este año tenia 2 colegas que debutaban en la distancia; Pere, un compi del gim y sobre todo Robert. Éste último es un caso aparte. Lo más que había corrido era un 10.000, y me llama el Martes antes para decirme que se va a correr la Maratón de Bcn. Está pillado!!


Llegamos con el tiempo justo, así que nos cambiamos, nos hacemos la foto y a coger un buen sitio para la salida. La idea es bajar de 3h, o sea que hay que ir a 4,15 el km. Va a ser una mañana dura de verdad.
La salida es difícil. Hay mucha gente y cuesta avanzar. Enseguida nos ponemos al ritmo deseado. Pasan los kms y vamos picandolos entre 4,00 y 4,05. Incluso picamos un par por debajo de 3,55. Las piernas van bien y las sensaciones son muy buenas, pero ¿ y si se nos esta yendo la pelota? Vamos a pasar por el km 10 y lo hacemos en 41min. Demasiado rápido. Pero la euforia por las grandes sensaciones que tenemos es inevitable. Sé por experiencia que te los excesos los acabas pagando.

Al paso por el km18 nos encontramos a nuestras fans que ya nos esperan! Tambien está Laia con ellas (las fotos son cortesía de ella. Ja m´han dit que t´ha emocionat l´ambient, oi!!) que es la pareja de Robert. Encaramaos Meridiana, que es el ligera subida, media vuelta y paso por el punto 21,095. Tiempo de 1h26min. Rápido. Demasiado rápido. Pero sigo con muy buenas piernas. En este punto aún vamos picando kms a 4,05.
Nos dirigimos a la zona de Diagonal en su punto mas bajo. Aquí se hacen 2,5kms de subida por un lado hasta Pl. Glories y 2,5 kms de vuelta por el otro lado de la calzada. Al llegar a Pl.Glories se nota mucho ambiente. La gente anima mucho y volvemos a ver a nuestro trio de fans enfervorecidas animándonos a grito pelao. También esta David animando y haciendo unas fotillos. ( gracies xls ànims ).

Los 2,5kms de bajada hasta el Forum se hacen muy llevaderos, pero sé que viene el punto para mí más duro psicológicamente hablando de esta maratón. Nos dirigimos a la zona de la Mar Vella y el Poble Nou. En este punto pierdo el dorsal, asi que tengo que parar y retroceder unos 20 mts para recuperarlo. En este punto se me escapa Roger unos 100 mts que ya me serán imposibles de recuperarle.
Ya estamos por el km 34, así que la fatiga empieza a aparecer. Es el momento de tomar el primer gel, así que aprovecho el avituallamiento para mezclarmelo en media botella de agua. Este es el punto donde peores sensaciones tengo. Coincide que se me hace muy pesado por la falta de gente que hay y que a Roger soy incapaz de pillarlo. Del 34 al 38 los pico a 4,20 y 4,30. Estoy bastante atrapado. LLegamos a Pza.Catalunya. Aquí el ambiente que hay es impresionante. La gente te hace volar. Bajamos hasta la catedral y la Pl. St. Jaume, las Ramblas hasta Colon, km 38. aquí me tomo otro gel. Voy bastante atrancado. Por suerte pasa un chico que anima a todos los que corremos. Me pide que me enganche a él, que no me que descolgado que si no estoy muerto. Sé que tiene razón, así que hago un último esfuerzo y le sigo. Estoy sufriendo bastante. Creo que más que nunca antes. La subida de paralelo es otro de los peores puntos de la maratón. Siempre llegas con las piernas rotas y cada paso es una agonia. Giro a derechas, paso el kms 40. Estoy justo delante el mercat de St. Antoni. Me he recuperado. Del 38 al km 40 los pico a 4,20 los dos. Los 2 últimos me siento fuerte. Giro a izquierdas y ya encaras a meta. Queda 1km. En esta calle también hay bastante gente. Es una calle en ligera subida, pero parece que sea un muro. Giro a derechas y entras en la zona vallada de meta. Otra vez oigo a nuestras fans animando. Rosa, Laia y sobretodo a Esther ( gracies amor ). Aqui ya no estoy para sonrisas a cámara.
Me duelen las piernas, las lumbares, los brazos, las pestañas. Me duele todo. Km 42. Los 2 últimos kms los he picado a 4,05. Recta final y meta.

Tiempo: 2h 56min 41seg.
Genial. Quería bajar de 3h y lo he conseguido de sobras. He mejorado mi marca en 10 minutos. Fantástico. Estoy roto pero muy feliz. Vuelvo a decir que he sufrido como nunca antes lo habia hecho. Incluso mas que un Ironman.
Destacar las grandes marcas de mis compañeros. Roger a hecho 2h 55min clavados, Pere 3h 34min y Robert 4h 23min. Muchas feliciades a los 3, campeones.

4 comentarios:

Anónimo dijo...

Quina il·lusió tornar a llegir les teves cròniques. Un record xulíssim!
esther

Noe SLopes dijo...

Ohhhh, que envidia!!! No del tiempazo que has hecho, que eso no es para mi, pero el solo hecho de estar alli, participando, disfrutando del ambiente.
Felidades por el objetivo alcanzado, una marca buenisima!!
A ver si algun dia logro decir que he acabado una maraton!
Saludos fiera.

Anónimo dijo...

Ostes Cesc, se m'han posat els pèls de punta...mai deixis d' escriure el blog.
MOLTES FELICITATS, és d' admirar la vostre voluntad i la vostre capacitat de sacrifici, les vostres nenes us admirem amb locura...seguiu així !!!
Rosa

Robert dijo...

El teu blog es brutal,dona una energia que si l'hagues llegit abans de la marato,segur que hagues fet un o dos minuts menys!!jjaja,es que jo no donava per mes! en serio,m'ha enganxat desde el primer moment,ah! i ja pots comptar amb mi per empuries,entrenare durissim per millorar en la meva segona marato!!!
felicitats!!